30 september 2021

Op 1 mei 1978, begon ik mijn eerste baan als creatief therapeut op de schilder- en keramiekafdeling van Psychiatrische Ziekenhuis Endegeest. En 43 jaar later nam ik afscheid bij mijn laatste baan aan de Hogeschool van Amsterdam (HvA). Dat afscheid werd gevierd met een symposium onder de titel ‘Kennis maken in de stad’.

Door vier sprekers werd een beeld geschetst van wat er bij komt kijken om samen met bewoners kennis te ontwikkelen en daadwerkelijk toe te passen in de stad.Daarbij zijn actieve bewoners en informele ontmoetingsplekken plekken in de wijk van belang. Laagdrempelige plekken, waar bewoners elkaar kunnen ontmoeten en zo nodig ondersteund worden door medebewoners en professionals. Plekken waar initiatieven kunnen ontstaan en nieuwe samenwerking wordt opgezet.

De Hogeschool van Amsterdam speelt hier samen met de Openbare Bibliotheek Amsterdam (OBA) op in door van een bibliotheek een nieuwe ontmoetingsplek te maken in de z.g. Buurtcampus. Je vindt er niet alleen kennis door boeken, maar ook workshops, lezingen en spreekuren voor bv pedagogische of juridische vragen.

Voor de medewerkers van de OBA en de HvA vraagt deze nieuwe werkwijze van ‘kennis maken in de stad’, naast de bestaande expertise, andere vaardigheden en een nieuw rol, namelijk die van de community manager.

Deze geschetste ontwikkelingen riepen vragen en discussie met de zaal op. Bijvoorbeeld over het verschil van Buurtcampus met buurthuizen en het verschil tussen de community manager en de sociaal werker. “Leek dit niet erg op wat vroeger sociaal werker of opbouwwerker heette?” “En leek de buurtcampus niet op het buurthuis?” Terechte vragen die ook duidelijk maken dat de leemtes, die door bezuinigingen ontstaan zijn in o.a. welzijn, nu worden ingevuld door diverse maatschappelijke organisaties.

Een nieuwe maatschappelijke beweging rond buurt en welzijn komt daarmee op gang.